"Roze Bloemen in Gegenereerd in Expressieve Stijl"
In het midden van de storm staat de lelie. Niet als roep, maar als rust. Haar witte bloei is geen leegte, maar aanwezigheid. Rondom haar cirkelen stemmen, herinneringen, kleuren-maar zij spreekt niet. Zij is.
Deze compositie is een ode aan de stilte die niet zwijgt, maar draagt. De lelie is het centrum van betekenis, waar geur, kleur en herinnering samenkomen in een adem van rust._
Stilte is geen afwezigheid van geluid, maar de aanwezigheid van iets diepers.
Een geur die bloeit als een penseeldstreek.
"Rokerige Roos met Hars en Kruid"
De geur is geen zoet parfum, maar een mengsel van rokerige roos, gedroogde hars, en een vleugje kruidnagel. Alsof de bloem is ontsproten uit een brandend landschap, waar herinnering en verlangen nog in de lucht hangen. Een geur die niet verleidt, maar herinnert. Aan vuur, aan veerkracht, aan bloei tegen beter weten in.
